تا به حال به این قضیه فکر کرده اید که چرا بعد از انقلاب از شاعری مانند سهراب سپهری تجلیل شده است واز شاعرانی مانند اخوان ثالث،شاملو،مشیری و نیما به خوبی یاد نمیشود وگاهأ با الفاظ بدی در مورد آنها صحبت می شود.علت در نوع شعر آنهاست.وقتی شعر سهراب را می خوانید جذب الفاظ وتشبیهات ووزن آن می شوید،لذت می بریدوخوشتان می آید وکم کم خوابتان می گیرد.هیچ حرکت وجنبش واندیشه ی تکان دهنده ای در شما ایجاد نمی شود، به این می گویند شعر مرده یا شعر خنثی .اماشما شعر زمستان اخوان را که می خوانید ناخودآگاه احساس می کنید اخوان همین اخیرأ ودر توصیف همین اوضاع این شعر را گفته ،یا شعر فریاد مشیری یا اخوان هر دو چقدر زیبا شما را به تکاپو وفکروحرکت وا می دارد.به این می گویند شعر زنده یا پویا،به خاطر همین خاصیتش می باشد که همیشه ودر هر زمان حرفهایی برای گفتن دارد.وخواب بعضی ها را آشفته میسازد.
فریاد فریدون مشیری
مشت می کوبم بر در
پنجه می سایم بر پنجره ها
من دچار خفقانم ،خفقان
من به تنگ آمده ام از همه چیز
بگذارید هواری بزنم
آی
با شما هستم
این در هاراباز کنید
......
از شما خفته ی چند
چه کسی می آید با من فریاد کند؟
بهترین برنامه تلوزیون شده لوده بازی های ملکی، همه جا در پی هوشمند کردن حیوانات هستند واینها انسان به حیوان تبدیل می کنند خروس و... از قدیم می گویند هرکه را می خواهی خواب کنی یا خام کنی چیزی بگو که او خوشش بیاید. یک پیرمرد متبسم وخوش صحبت است که به طور هفتگی درتلوزیون حرفهای قشنگی میزند ومردم خوششان آمده وخوابشان میگیرد وبه همین خاطر است که به او مجوز حرف زدن در این رسانه ی غیر ملی را می دهند .البته اینها باید باشند اما خیلی افراد دیگر نیز هستند که حرفهای مهمتری برای مردم دارند اما هیچ تریبونی ندارند تعدادشان هم خیلی زیاد است به نظر شما ایِنها کجا می توانند فریادشان را بزنند؟؟
من به هر سو می دوم گریان
از این بیداد می کنم فریاد ای فریاد
سلام دوست من
امیدوارم موفق باشی